محققان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران موفق به تولید داربستی با پوشش‌ نانوکامپوزیتی شدند که دارای مقاومت بالایی مشابه بافت استخوانی بدن انسان دارد و موجب ترمیم استخوان می‌شود.

در طول دهه گذشته استفاده از بیوسرامیک‌های متخلخل در درمان استخوان‌های آسیب دیده توجه زیادی را به خود ‏جلب کرده است؛ چراکه تخلخل‌های موجود در داربست بیوسرامیک یک محیط سه بعدی برای رشد بافت جدید ارائه می‌دهد.‏

داربست‌های مورد استفاده در بازسازی استخوان باید از ساختار و خواص ماتریس استخوان خارج سلولی تقلید کنند.

از ‏آنجا که استخوان متشکل از کامپوزیت متخلخل فازهای نفوذی کلاژن و هیدروکسی آپاتیت است، بنابراین داربست ‏بازسازی استخوان نیز به طور مشابه باید ساخته شده از کامپوزیت‌هایی با تخلخل‌های سرامیکی و فازهای پلیمری باشد.